Μια ανάσα δίπλα μας, ένας μικρός παράδεισος.
Μια βόλτα στο γνωστό πια Αττικό Πάρκο στα Σπάτα.
Κάθε μεσημέρι στις 14:00 τα πανέμορφα αρπακτικά ταΐζονται σε εξωτερικό χώρο, με τούς χώρους ταϊστρες να είναι διάσπαρτες γύρω μας.
Αυτό από μόνο του εξασφαλίζει ότι τα αρπακτικά σχεδόν σε αγγίζουν την ώρα που προσγειώνονται στις προκαθορισμένες θέσεις τους.
Αλλο πετούμενο θαύμα και αυτό.
Εχει προκαλέσει ατύχημα σε αεροσκάφος στα 20.000 πόδια !!!, όσο έχει θερμικά ανεβαίνει κι ανεβαίνει κι ανεβαίνει.
Αυτός ο επιβλητικός γύπας των Άνδεων (αν δεν κάνω λάθος είναι αυτό που φωνάζανε Ali) με το αρχοντικό πέταγμα, αιωρούνταν εκατοστά πάνω από τα κεφάλια μας.
Μια Γερακίνα η patty νομίζω την φωνάζανε, πιάνει τον ήδη νεκρό νεοσσό, στον αέρα, όχι πάντα, πάντως αυτό προσπαθεί να πετύχει.Το πολύ ευέλικτο Γεράκι του Harris, σε κάθετη εφόρμηση κλείνει μάτια και μύτη με ειδική μεμβράνη, φυσικά ξεπερνά τα 320 χλμ.. (κάπως έτσι το marketing της suzuki σκέφτηκε το όνομα Hayabusa)
Πιάνει το θήραμα και το πνίγει με τα νύχια του, το κορδόνι είναι για να ασφαλίζει ο κυνηγός ότι το γεράκι θα μένει μόνο στο χέρι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου