Συνήθως ένα ταξίδι το αφηγείσαι από την αρχή για να φτάσεις στο τέλος, σήμερα θα το κάνω ανάποδα, γιατί στο τελείωμα τής 4ήμερης περιήγησης μας, βρήκαμε μασάζ κάτω από μικρούς θερμούς καταρράκτες, ήταν αυτό το μασάζ που μας έκανε από Θερμοπύλες μέχρι Αθήνα να γυρίσουμε χαλαροί και καθαροί.
Ο στόχος μας ήταν μέσω συνήθως βατών χωματόδρομων να φτάσουμε στον Γράμμο και επιστροφή από διαφορετικά σημεία μετά από 4 ημέρες στην Αθήνα.
Τελικά τα σχέδιά μας άλλαξαν αρκετές φορές, καθώς είχαμε πρόβλημα με κάποια κλειστά πρατήρια βενζίνας. Για μένα το ταξίδι ήταν τριήμερο, αντί πέμπτης έφυγα παρασκευή από Χαλάνδρι και μέσω Καλαμπάκας τούς συνάντησα στην Σαμαρίνα.
Προάγγελος της διπλής υποβάθμισης της S&P, ήταν οι κραυγές αγωνίας των καταστηματαρχών του γνωστού χωριού.
Η Σαμαρίνα με το μεγαλύτερο υψόμετρο κατοικημένο χωριό των Βαλκανίων είναι αδύνατον να περιγράψεις όλα όσα ένοιωθαν και αυθόρμητα μας είπαν, φοβάμαι ότι κάθε χρόνος που περνάει θα αλλάξουν τόσα που μόνο τύψεις θα έχουμε για όσα πέρασαν από τα χέρια μας και δεν μπορέσαμε να τα κρατήσουμε.
Στην Σαμαρίνα εν' όψει και τριημέρου, ήμασταν σχεδόν η μόνη παρέα ξένων.
Ισως αυτό έκανε τις τιμές πιο προσγειωμένες και το φαγητό πάντα στα υψηλά στάνταρ που το είχαμε συνηθίσει στο τόπο αυτό.
Η δεύτερη μέρα για μένα και τρίτη για τούς άλλους, ήταν η αποκάλυψη.
Από Σαμαρίνα και χωρίς βενζινάδικο πια στο Επταχώρι, εν μέσω ξεχασμένων δρόμων από θεό και ανθρώπους και πάντα με την σοφή καθοδήγηση του Σπύρου με το BMW (το 800 το καλό) και το
GPS του, φτάσαμε από ποτάμια και αδιέξοδα στην Αετομηλίτσα.
Ο μαζοχισμός δεν περιλάμβανε στάση για καφέ στην Αετομηλίτσα, αλλά μας επέβαλε την συνέχεια για το
μνημείο χωρίς στάση για ξεκούραση.
Βράδυ πλέον και επιστρέφουμε ζωντανοί στην Αετομηλίτσα.
Οτι προηγήθηκε ήταν αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς που επέβαλαν οι καταστάσεις.
Δεν ξεκινάς ποτέ μόνος, υποστηρίζεις τους συντρόφους σου, δεν σπάς την συνοχή της ομάδας για κανένα λόγο.
Το τέλειο σύστημα είναι το εξής:
Στο γκρουπ υπάρχει πάντα σταθερά πρώτος και τελευταίος, αυτά είναι τα ιερά άτομα, που εξασφαλίζουν την ενότητα και "δια ροπάλου" κανείς δεν τούς περνά.
Οι υπόλοιποι κινούνται με τον δεύτερο σε κάθε διασταύρωση να περιμένει και όταν γίνει προτελευταίος να συνεχίζει και πάλι.
Οι σκληρές διαδρομές δεν χρειάζονται σούπερ ντούπερ εργαλεία, απαιτούν θέληση, όρεξη, τρέλα και λίγο καφέ ρε παιδιά.
Από το φαγητό καταλαβαίνεις πόσο σε σέβονται ως περαστικό πελάτη.
Το ίδιο σχεδόν πάντα φαγητό για την ίδια πάντα ποσότητα αλλού κόστισε 80 ευρώ άλλος ζήτησε 150, ενώ κάποιος άλλος πονηρός, δοκίμασε να μας χρεώσει κοτόπουλο με ρύζι και μανιτάρια, μόνο που
είχε ξεχάσει να βάλει κοτόπουλο.Άλλος μάγκας πονηρός για ομελέτες σκέτες, ζήτησε 100 ευρώ.
Ειλικρινά αν πιστεύουν ότι τα χρόνια που έρχονται ανήκουν σε αρπακολατζήδες, θα μείνουν απελπιστικά μόνοι.
Η Διαμονή πλέον θέλει λίγο ψάξιμο, καθώς πολλά που ξέραμε από παλιά έχουν κλείσει . Από τιμές παίζει συνήθως 20 - 30 ευρώ το δίκλινο.
Την πρώτη μέρα μόνο ήταν στην παρέα και ο Μήτσος από τον Αλμυρό, ενώ τις δύο τελευταίες είχε κατέβει και
ο Φάνης ο Μακεδόνας, από την Πτολεμαΐδα, καβάλα στο 640R Adventure, την τέταρτη ημέρα ήρθε και ο χιλιομετροφάγος
ο Αντώνης με το VSTROM του.
Αν νομίζετε ότι μόνο με ΚΤΜ μπορεί κάποιος να ταξιδέψει, έχετε λάθος. Έχω δει ανθρώπους με αυτόματα και παπάκια να κάνουν ταξίδια ζωής που σε κάνουν να ντρέπεσαι που το παίζεις ''μοναδικός".
Πήρε ανταλλακτική τρόμπα συμπλέκτη το απόγευμα, την ίδια νύχτα ξεκινάει, πρωί είναι Σαμαρίνα, το επισκευάζουμε και μεσημέρι βρίσκεται πίσω στίς οικογενειακές του υποχρεώσεις στην Αθήνα, μα αλήθεια υπήρχε περίπτωση με τέτοιο έμψυχο υλικό να αποτύχει η εκδρομή μας ?.
Ολα τα υπόλοιπα σαν διαδρομή κύλησαν από αδιάφορα έως βαρετά.
Οχι οι εκπλήξεις δεν τελειώσανε εδώ, για τέλος είχαμε θερμό λουτρό στον καταράκτη
Ολα τα λεφτά.
Να έχετε υπόψιν ότι όταν βγαίνουμε από
λάσπες και έχουμε γρήγορη κατάβαση μπροστά μας, καλό θα ήταν να
ξεπλένουμε τις δαγκάνες μας για καλύτερη απαγωγή θερμότητας, ακόμη ένα κόλπο για να σώσουμε από το βράσιμο τα υγρά φρένων, όταν έστω και για λίγο μετά από "στύψιμο", σταματάμε σε κάποιο χωριό, εμπλέκουμε το κιβώτιο στην ακινητοποίηση της μηχανής, γιατί τα πυρωμένα δισκόφρενα μεταφέρουν την θερμοκρασία μέσω των σημείων πέδησης στο πολύτιμο υγρό των φρένων.
Τα ελαστικά έστω και αν έχουν πιστοποίηση έως τα 180 χλμ./ώρα, καλό θα είναι να μην υπερβαίνουμε τα 150. Τα
Metzeler Karoo έχουν ένα προβάδισμα έναντι όλων των άλλων τρακτερωτών, όμως και MT21 και DUNLOP μπορούν να φορεθούν σε μαστόδοντα, που αν κι έχουν υποδεέστερα χαρακτηριστικά, σημειώστε ότι είναι κατά πολύ φθηνότερα.
Στο βουνό θέλετε μεγάλες ανάσες και μόνο τα ανοιχτά κράνη το προσφέρουν αυτό.
Επίσης ψηλές κάλτσες για να μην σας χτυπήσουν οι προστασίες είναι ως εκ των ουκ άνευ.
Μπότες εγώ και ο Σπύρος είχαμε τις SIDI Charger, μπότα με αίσθηση και άνετη κίνηση.
Αν και όπως παρατήρησε και ο φίλος μου ο Θανάσης η κλείδωση της μπότας ήταν στο ύψος του αστραγάλου με απρόβλεπτες συνέπειες σε σκληρό χτύπημα, ελπίζω να έχει άδικο.
Γενικά οι χωμάτινες μπότες δεν φημίζονται για την άνεσή τους.
Αν δεν παίξετε απαιτητικά παιχνίδια στο χώμα, ίσως κάποιο ασφάλτινο μοντέλο να είναι καλύτερο. Δοκιμάστε και ρωτήστε πρίν πάρετε.
Από GPS δεν γνωρίζω τίποτα, πάντως ένα πράγμα κατάλαβα, πάντα κουβαλάμε κι ένα χάρτη και για συσκευή αγοράστε όσο πιο καλή αντέχει η τσέπη σας και κυρίως μάθετε να το χειρίζεστε πριν το χρειαστείτε.
Αν οι γρατσουνιές γίνονται εφιάλτης, τότε
τοποθετήστε αυτοκόλλητο από χαρτοπωλείο , μετά αφαιρέστε προσεκτικά και καθαρίστε τα δύσκολα σημεία με καθαριστικό σπρέϋ φρένων.
Να λιπαίνετε την αλυσίδα σας, ιδανικά με ψιλό SAE για πρώτο καθαρισμό και μετά με χοντρό SAE - βαλβολίνη, για λίπανση, εναλλακτά με σπρεϋ για O' ring.
Αν λύσετε εμπρός τροχό, ξανατοποθετείστε τον σωστά, βιδώνοντας πρώτα την μια πλευρά της μπουκάλας , πιέστε μερικές φορές ώστε να δουλέψει όλο το εμπρός σύστημα και μετά σφίξτε τον άξονα και τις υπόλοιπες βίδες της άλλης πλευράς.
Γνωρίστε το όχημά σας, όσο είναι ζωντανό είναι απόλαυση, αν χρειαστεί τα στοργικά σας χέρια θα πρέπει να γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε και φυσικά σύμφωνα με τον Μέρφυ, αυτό θα συμβεί βράδυ και σε ερημιά όταν θα είστε μόνοι σας.
Οι έχοντες υδραυλικό συμπλέκτη ας έχουν ανταλλακτικές ροδέλες βαϊτον, συνήθως εκεί υποφέρουν.
Οι έχοντες ABS να μην ξεχνούν τα το απομπλέκουν ειδικά σε κατηφορικό γαρμπίλι.
Μόνιμη διαρροή στο πορτοφόλι μας προκαλούν τα παράλογα διόδια και φυσικά τα
πανάκριβα καύσιμα.
Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε, στα δύσκολα μας φτιάχνει το ηθικό και κάνει τους άλλους να ηρεμούν, μην περάσετε τα όρια της ηλιθιότητας μόνο.
Εδω θα δείτε περισσότερες φωτογραφίες και απολαύστε με το view as slideshow.
Διακοπές χωρίς θάλασσα και χωρίς καράβι, δεν γίνονται.
Και να' σου, εκεί που δεν βλέπαμε τον καιρό να εγκαταλείψουμε τα παμπάλαια φέρυ - μπώτ και να περνάμε οδηγώντας πάνω από το όραμα του Τρικούπη χωρίς στάση, ήρθε ο καιρός που τα φέρυ - μπώτ ξαναγεμίζουν με κόσμο.
Και να' σου, εκεί που δεν βλέπαμε τον καιρό να εγκαταλείψουμε τα παμπάλαια φέρυ - μπώτ και να περνάμε οδηγώντας πάνω από το όραμα του Τρικούπη χωρίς στάση, ήρθε ο καιρός που τα φέρυ - μπώτ ξαναγεμίζουν με κόσμο.
Να και ο μεζές που συνοδεύει την ατομική μπύρα.
Να και ο μεζές που συνοδεύει την ατομική μπύρα.
Η μόνη στιγμή που κουράστηκα μυϊκά, όταν έκανα κουπί με την μικρή μου με νοικιάρικο καγιάκ, σε μια θάλασσα λάδι, χωρίς καθόλου αέρα, στην περιοχή της Τουρλίδας.
Η μόνη στιγμή που κουράστηκα μυϊκά, όταν έκανα κουπί με την μικρή μου με νοικιάρικο καγιάκ, σε μια θάλασσα λάδι, χωρίς καθόλου αέρα, στην περιοχή της Τουρλίδας.
