Carrion de los Condes - Teradillos
Ξυπνάω από τους θορύβους των σακιδίων. Ανοίγω τα μάτια και είναι ακόμη νύχτα. Ξεκινάω και εγω να ντύνομαι . Σε λίγο ξημερώνει και το Albergue αρχίζει να αδειάζει.
Πριν βγω από το δωμάτιο, θυμάμαι την χθεσινή αδιαθεσία μου, σκέφτομαι το πόσο διαφορετικά νοιώθω. Αποκλείεται. Χθες ήμουνα σχεδόν άρρωστος, κοιμήθηκα με τα ρούχα μου και το μπουφάν κουμπωμένο, κι όμως το πρωί νοιώθω δύναμη και όρεξη να με πλημυρίζει. Δεν ξέρω αν έλαβα «χάρη» από το μετάλλιο, πάντως το μυαλό μου, μου δίνει εντολή να ξεχυθώ με όλο το τσούρμο στην διαδρομή. Βράζω από όρεξη.
Στο Carrion de los Condes ακόμη δεν έχει ξημερώσει και τα καταστήματα για τους προσκυνητές έχουν ήδη ανοίξει.
Σε ένα κατάστημα μοτοσυκλετών βγάζω φωτογραφία μια πινακίδα για συνάντηση κλασσικών μηχανών. Έχουν φωτογραφία ένα Moto Guzzi. Άλλη τρέλα και παραφροσύνη η μοτοσυκλέτα. Νομίζω το έκλεισα οριστικά αυτό το κεφάλαιο. Ξεκίνησα να οδηγώ μοτοσυκλέτα (αρχικά 11 χρονών ένα Jawa babeta, ενώ στα 12μου κάνω την πρώτη μου «τυχαία» σούζα με ένα Honda CB 50 και, τελείωσα την υπέροχη συμβίωση μου με τις μοτοσυκλέτες αφού βγήκα αρτιμελής και γεμάτος αναμνήσεις μετά από 36 χώρες, στα 56 μου χρόνια, με το Panzer των δύο τροχών, το μοναδικό KTM 990 Adventure. ΚΟΡΥΦΑΙΑ Μοτοσυκλέτα. (Αλίμονο σε αυτούς που δεν την καβάλησαν). Στο φθινόπωρο της ζωής μου νοιώθω ότι ανέβηκα επίπεδο με το περπάτημα, ενώ παραμένω ευτυχισμένος και συνεχίζω μαγεμένος την πορεία μου στον πλανήτη αυτό. Το ξημέρωμα στην έξοδο της πόλης συναντώ Ιταλό που δείχνει να υποφέρει. Του προτείνω να περιμένει στην πoλη να ανοίξουν τα μαγαζιά για να αγοράσει κάλτσες πενταδάχτυλες, έχει αρκετά μαγαζιά που πουλάνε είδη για τους προσκυνητές – περιπατητές. Επιμένει όμως να συνεχίσει την πορεία του. Ο ρυθμός του απελπιστικά αργός, επιταχύνω το βήμα μου ενώ παράλληλα τον αποχαιρετάω.
Στο Ledigos συναντώ Γάλλο με κατεστραμμένη πατούσα από τις μεγάλες φλύκταινες. Έλειπε η εξωτερική επιδερμίδα, το υγρό πρέπει να είχε ποτίσει το παπούτσι του. Φυσικά δεν είχε τίποτα από φαρμακείο… του βάζω ιώδιο και βοηθάω την περίδεση με αποστειρωμένη γάζα. Μιλάω με τον φίλο του και με τον ίδιο, τους λέω καλύτερα να μην συνεχίσουν. Το δέχονται και κλείνουν κρεβάτια στον διπλανό Albergue. Σχεδόν όλα τα χωριά έχουν φαρμακείο, απορώ πως δεν εφοδιάστηκαν με υλικό περίθαλψης. Είναι ασυγχώρητο σφάλμα στους πεζοπόρους. Πίνω το καφεδάκι μου στο τραπέζι με τους φίλους Σκωτσέζους, και συζητάμε για τα τραυματισμένα πόδια.
Αρκετά κοντά βρίσκεται το Albergue Los Templarios λίγες εκατοντάδες μέτρα πριν το Teradillos. Όπως μαρτυράει κα το όνομα του είναι αφιερωμένο στους Ναΐτες Ιππότες. Κυριαρχούν παντού τα σήματα του Μοναστικού τάγματος καθώς και το σπαθί του Τάγματος του Σαντιάγο.
Τον 7ο αιώνα που οι Άραβες άρχισαν να εξαπλώνονται στην Ισπανία οι χριστιανοί, ήθελαν τον προστάτη τους. Πολλούς αιώνες πριν, είχαν ανάγκη να πιστέψουν σε κάτι, έτσι απέδιδαν θαυμαστές δυνάμεις σε λείψανα που θεωρούνταν Αγίων. Το 813 βρέθηκαν στην περιοχή του Santiago de Compostela τα λείψανα του Αποστόλου Ιακώβου από έναν ερημίτη επι βασιλείας του Αλφόνσο του Β. Η Ισπανία χρειάζεται θεόσταλτη προστασία και το 1200 μ.Χ. είχε φτάσει να έχει εκατοντάδες χιλιάδες προσκυνητές, κάθε χρόνο. Ασύλληπτο νούμερο για την εποχή . Οι περιπατητές – προσκυνητές όμως χρειάζονταν προστασία.
Τον ρόλο της στρατιωτικής προστασίας των προσκυνητών ανέλαβαν οι Ναΐτες ιππότες . Οι Ναΐτες πέρα από την Πενία, Αγνότητα και Υποταγή, είχαν ένα ακόμη όρκο, αυτό της προστασίας των προσκυνητών . Αυτό το Στρατιωτικό-θρησκευτικό τάγμα, από το 1120 που ιδρύθηκε μεταμορφώνεται σε στρατιώτες του Χριστού (Militia Cristi) και αποκτούν μεγάλη ισχύ και πλούτη. Για αυτούς ακριβώς τους δύο λόγους τούς διέλυσαν. Με την Vox Excelso το 1313 μ.Χ. παύουν να υπάρχουν και με την Providam Ad, όλα τους τα πλούτη πήγαν στους Ιωαννίτες Ιππότες.
Το 1160 δημιουργείται το Τάγμα του Σαντιάγο (Orden de Santiago) , με αρχικό στόχο την προστασία των πολύπαθων προσκυνητών. Συνδύαζε κυρίως μοναστική και νοσοκομειακή φροντίδα. Υπέπεσε σε τιμητικό ευγενή ίδρυμα το 1873 . Το έμβλημα του τάγματος του Σαντιάγο (Orden de Santiago) είναι ο κόκκινος σταυρός με τα λουλούδια φλερ ντε Λι (Fleur de Lis) . Ο σταυρός στο λάβαρο είχε ένα όστρακο-χτένι. Τα λουλούδια φλερ ντε Λι συμβολίζουν την άμεμπτη ηθική, και το κόκκινο σπαθί το αίμα που πρόθυμα θα χύσουν για τον Χριστό.
Στις μέρες μας κυριαρχεί παντού το έμβλημα του τάγματος του Σαντιάγο ενώ το έμβλημα των Ναϊτών, σε λίγα μόνο μέρη, όπως στο μεγάλο κάστρο της Ponferrada ή στο σημερινό μου κατάλυμα , στο Albergue Los Templarios στο χωριό Los Teradillos. Το κόστος για ύπνο με δείπνο και κρασί φυσικά στα 30 ευρώ. Το εσωτερικό του χώρου είναι γεμάτο με εμβλήματα των Ναϊτών. Η τραπεζαρία μοντέρνα και άνετη. Το καλύτερο όμως είναι το τεράστιο σκεπαστό μπαλκόνι. Ειδικά σαν τώρα με την ποτιστική βροχή που αργότερα μετατρέπεται σε καταιγίδα. Τα σύννεφα μαύρα και από το οπτικό μας πεδίο αχνοφαινεται, από τις εκατομμύρια σταγόνες ανάμεσα μας, μόνο το καμπαναριό του χωριού. Το βράδυ κάθομαι με τους Αυστραλούς και τον Αμερικάνο. Από το ζευγάρι των Σκωτσέζων εμφανίζεται αργότερα μόνο ο σύζυγος. Μας ανακοινώνει ότι η συμβία του δεν είναι και πολύ καλά και αύριο δεν θα ακολουθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου