
Η Ινδία σε δυο τροχούς μέσα από τον φακό του Gregg Bleakney .
Τρία μόλις γράμματα ορίζουν τον νέο εφιάλτη μας, το ΔΝΤ.
Πάνε κάμποσα χρόνια που η Αργεντινή βρέθηκε στο χείλος της Αβύσσου, τότε έκπληκτος έβλεπα στην οθόνη του χαζοκουτιού μου, μια χώρα να αργοπεθαίνει, τότε άκουσα ότι κύρια αιτία ήταν, ότι ήταν συνδεδεμένη με το πανίσχυρο δολάριο, τότε ακριβώς εμένα τον απλό πολίτη, που δεν έχω τελειώσει κάποιο πανεπιστήμιο με ζώσανε τα φίδια σχετικά με την δραχμή και το ευρώ, τότε λοιπόν βλέποντας και την καταστροφή, της γεωργικής και άλλοτε πανίσχυρης αλιευτικής βιομηχανίας μας, άρχισα να σκέφτομαι ότι στο μέλλον κάτι κακό θα μας συμβεί. Δεν μου κόλλαγε η δραχμή με το ευρώ. Εξαγωγική παραγωγή σχεδόν μηδενική.
Δεν φτάνει που έχουμε τα τρελά έξοδα σε αμυντικές δαπάνες με τις συνεπακόλουθες μίζες τους κ.λ.π.. είχαμε και το φιάσκο με την Ολυμπιάδα, όπως ακριβώς τώρα έχουμε τα πανηγυράκια της eurovision.
Βαρέθηκα τα οικονομικά παιχνίδια σε βάρος μου.
Οντας από τον Δεκέμβρη άνεργος, απλήρωτος και όλα τα συμπαραμαρτούντα, εύχομαι να σταματήσει εδώ η κατρακύλα, κάτι που φυσικά αποκλείεται να γίνει.
Πιστεύω ότι μας περιμένουν εξαιρετικά δύσκολες μέρες, μήπως λέω μήπως, πρίν χτυπήσουμε την πόρτα του ΔΝΤ και αυτοί μας ανοίξουν, μήπως θα ήταν καλύτερα να βγούμε από την Ε.Ε. , να υποτιμήσουμε την δραχμή μας και να πεινάσουμε και να υποφέρουμε και να δουλέψουμε, αλλά θα έχουμε καλύτερη τύχη.
Ετσι πιστεύω εγώ.
Οι φωστήρες μας έχωσαν μέχρι τον λαιμό, μήπως ήρθε η ώρα να ακούσουμε το ένστικτό μας ?.
Σήμερα με τα ιλιγγιώδη χρέη, ίσως προλαβαίνουμε ακόμα με άμεσα κόψιμο στίς επιδοτήσεις σε σωματεία και συλλόγους, ορθολογισμός και προτεραιότητες στις ανάγκες μας ως έθνος, ανασύσταση γεωργικής και αλιευτικής βιομηχανίας, εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου, κυνήγι φοροδιαφυγής κλπ., ίσως κρατήσουμε την μύτη μας έξω από τον λάκκο.
Αν οι πολιτικοί μας, μιλήσουν με ειλικρίνεια και δούμε σε αυτούς όρεξη για δουλειά, πιστεύω η πλειονότητα των πολιτών θα βοηθήσουν έντιμα, τι στο διάολο το φιλότιμο σε αυτή τη χώρα έχει υπόσταση.
KALO KOURAGIO...
Όλη η διαδρομή περνάει από τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Εκεί που τελειώνουν οι ανηφόρες αρχίζει το εκπληκτικό δάσος δρυών της Φολόης. Μυθική ομορφιά. Τώρα που πέρασα, έχει σημεία που έβλεπες βελανιδιές αριστερά και πεύκα δεξιά. Το Μάιο το δρυόδασος θα έχει αρχίσει να πρασινίζει. Λίγο μετά συναντάμε το χωριό Πανόπουλο όπου θα στρίψουμε δεξιά για Πύργο. Πριν στρίψουμε, όμως …έχει ένα φοβερό φούρνο που πουλάει εξαιρετικές χυλοπίτες και κάτι τεράστιες τυρόπιτες.
Αν τα παραπάνω φαίνονται ονειρικά ας γνωρίσουμε συνοπτικά τι θα συμβεί στις 15 & 16 Μάη, λοιπόν αρχίζουμε με την εγκατάσταση του Goustav Clauss στην Πάτρα και την καλλιέργεια της Μαυροδάφνης, που φέρνει από το Ιόνιο, για τη δημιουργία γλυκού κρασιού. Ταυτόχρονα, καλλιεργούνται κλάδοι Αγιωργήτικου και Μαύρο Καλαβρυτινό, καθώς και ο Ροδίτης. Μετά το 2ο Παγκόσμιο και τη φυλλοξήρα, η βόρεια Πελοπόννησος αναμπελλώνεται και καλλιεργεί κυρίως Ροδίτη και Μαυροδάφνη. Η τελευταία εκτός από τη γλυκιά της εκδοχή, χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ερυθρών ξηρών οίνων. Τα τελευταία χρόνια ο Θ. Παρπαρούσης κυκλοφορεί το Ταώς, ένα ερυθρό μακράς παλαίωσης από 100% Μαυροδάφνη. Ήδη 3-4 ετικέτες άλλων παραγωγών ακολουθούν το παράδειγμά του. Αυτά για τη Αχαΐα. Στην Ηλεία θα βρούμε κυρίως Αυγουστιάτη, Refosco (Μερκουρέικο), Mouverde, Merlot, Ροδίτη και Μαυροδάφνη.
Αν θέλετε να εκδηλώσετε πρόθεση συμμετοχής στείλτε ένα email στην δ/νση n.themos@gmail.com