Μετρήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Ακτινοβολίας

ΠΕΔΙΟΝ 24

Θα έχετε δει στις ειδήσεις κατά καιρούς τους περίοικους διαφόρων περιοχών που φιλοξενούν κεραίες να κινητοποιούνται ενάντια σε αυτές. 

 Ίσως υπερβολή ίσως όχι, ο άγνωστος όμως εχθρός για πολλούς από εμάς που λέγεται ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία έχει να κάνει με τις ταλαντώσεις ηλεκτρικών και μαγνητικών πεδίων που διαδίδονται ως κύματα με την ταχύτητα του φωτός.

Ως γνωστόν ακτινοβολία υπάρχει  παντού και από πολλές άλλες πηγές που βρίσκονται δίπλα μας.  Περισσότερο όμως μας φόβισε αυτή της κινητής τηλεφωνίας.  

Τώρα με την συνδρομή του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Αιγαίου, έχει στηθεί ένα δίκτυο παρακολούθησης με 173 ενεργούς σταθμούς σε 40 νομούς της χώρας με σκοπό τη συνεχή ενημέρωση σε 24ωρη βάση σχετικά με τα επίπεδα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. 

Οι καθαρότερες παραλίες της Αττικής.

Αφού λάβουμε σοβαρά υπόψη ποιες ώρες είναι οι καταλληλότερες για την έκθεσή μας στο ήλιο, συνέχεια έχει η σωστή επιλογή παραλίας.
Δυστυχώς οι αξιολογήσεις αφορούν παραλίες του Νομού Αττικής μόνο. 

Ολόγιομο φεγγάρι

Σήμερα απολαύσαμε Πανσέληνο εγώ και κάμποσες δεκάδες άλλοι επίδοξοι φωτογράφοι στο Σούνιο.
Σήμερα λοιπόν ο φυσικός μας δορυφόρος απείχε μόλις 356.991 χλμ. από τη Γη και βρίσκονταν στο περίγειο του, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο προς τη Γη.
Το αντίθετο ονομάζεται απόγειο και θα το δούμε στις 16 Ιανουαρίου του 2014. Τότε η Σελήνη θα απέχει 406.526 χλμ.

Επόμενη φορά που θα ξαναβρεθούμε τόσο κοντά θα είναι στις 10 Αυγούστου του 2014.  

Αντάρτικο Αεροδρόμιο στη Νεβρόπολη.

Το Αντάρτικο Αεροδρόμιο Φάντασμα της Λίμης Πλαστήρα

Λίγο πολύ θα έχετε ακούσει την ιστορία πίσω από την δημιουργία της λίμνης Πλαστήρα. 

Πως ο Στρατηγός Ν. Πλαστήρας ο επονομαζόμενος από την εποχή της Μικρασιατικής εκστρατείας και ως ο «Μαύρος καβαλάρης», οραματίστηκε την δημιουργία της λίμνης από το 1925 και τελικά, αυτή τελείωσε το 1959 επί κυβερνήσεως Καραμανλή. Την ίδια αυτή χρονιά μάλιστα συνέβη και το πρώτο μεγάλο δυστύχημα με τον πνιγμό 20 ανδρών όταν αναποδογύρισε η βάρκα στην οποία επέβαιναν.

Το λιγότερο γνωστό κομμάτι της Ιστορίας είναι το αεροδρόμιο που λειτούργησε στην σκληρή εποχή της κατοχής της χώρας από τους Γερμανούς. 

Κατασκευάστηκε από Έλληνες Μηχανικούς με την συνδρομή εκατοντάδων κατοίκων από τις γύρω περιοχές.  Φυσικά δεν είχε καμία σχέση με τα αεροδρόμια του σήμερα, καθώς τότε προσγειώνονταν μυστικά και μόνο τις νύχτες αεροσκάφη προερχόμενα από το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. 

Πρώτη προσγείωση αναφέρεται αυτή μιας Ντακότα το καλοκαίρι του 43. 

Στην διάρκεια της ημέρας το αεροδρόμιο  καλύπτονταν από φρεσκοκομμένα δέντρα, κάρα φορτωμένα με σανό και οτιδήποτε άλλο προσέφερε ηρεμία στο τοπίο.

 Σε όλη την διάρκεια του πολέμου οι δυνάμεις κατοχής υποπτευόταν ότι κάτι υπήρξε αλλά τελικά  ποτέ δεν αντελήφθησαν που ακριβώς αυτό βρίσκεται. 

Το αεροδρόμιο-φάντασμα που λειτουργούσε στην περιοχή της Νεβρόπολης, σήμερα ξεκουράζεται στο βυθό της λίμνης.

Η γύρω περιοχή υποδέχεται πολύ περισσότερους από 100.000 τουρίστες κάθε χρόνο.

3 μέρες στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας.

Στην προσωπική μου σελίδα στο  tumblr τοποθετώ φωτογραφίες χωρίς κείμενα.
Την σελίδα μου αυτή εμπλουτίζω συνεχώς με νέο υλικό από την τελευταία τριήμερη βόλτα στα βουνά της Κεντρικής Στερεάς Ελλάδας.
dicmofan.tumblr.com

3 μέρες στο βουνό.

 Τις κάτι περισσότερο σε διάρκεια από λίγες ώρες έως λίγες μέρες, κοπιαστικές και ατελείωτες σε βουνά και μονοπάτια ορεινές και τεχνικές διαδρομές, έχουν μείνει να χαρακτηρίζονται  με τον όρο Enduro. Εξίσου συχνά χρησιμοποιούμε και έναν αδόκιμο όρο για να περιγράψουμε το πιο χαλαρό σκέλος του enduro, το εκδρομικό enduro. Αφορμή πήρα από την μεγάλη παρέα (το γνωστό κεράσι κλάμπ) που ακόμη και σήμερα κάνουμε σωρεία λαθών τόσο στην προετοιμασία όσο και στην οδήγηση.

ΜΠΟΤΕΣ

Στο εμπόριο υπάρχουν για όλα τα είδη και είναι όλες πολλοί καλές. Το πρόβλημα είναι με μας που άλλα κάνουμε και άλλα φανταζόμαστε ότι κάνουμε. Η σκέτη ταξιδιωτική μπότα στο χώμα θα δέχεται πέτρες στην κροκάλα, άγρια κοπανήματα σε κορμούς κρυμμένους, και σε περίπτωση πλακώματος από τη μηχανή είναι τόσο ανίσχυρες που θα νιώσετε τουλάχιστον άσχημα.

Οι ταξιδιωτικές υπερέχουν μόνο σε ενεργητική ασφάλεια και όχι σε παθητική, καθώς μετά από λίγη χρήση στα αγύμναστα πόδια η εντουράδικη είναι σαν βαρίδι δυσκίνητο και με κακή ακρίβεια μικρο χειρισμών.

Οπότε φοράμε τις καλύτερες (που αντέχει η τσέπη μας) μπότες

Κάλτσες πάντα τις ψηλές σαν τις ποδοσφαιρικές. Οι κοντές κάλτσες πληγώνουν τα πόδια με τις προστασίες που θα φορέσουμε από πάνω.   

ΜΠΟΥΦΑΝ – ΜΠΛΟΥΖΑ

Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, ο καλύτερος συνδυασμός είναι το ποδηλατικό μπλουζάκι από μέσα, θώρακας ενδιάμεσα και το τελευταίο εξωτερικό στρώμα την γνωστή μακρυμάνικη εντουράδικη μπλούζα. Τα μπουφάν αφήστε τα στο σπίτι.

Κυρίως για ένδυση και κράνος προτιμούμε τα Ελληνικά μαγαζιά, όχι μόνο για τούς γνωστούς λόγους μα κυρίως γιατί κάποια πράγματα πρέπει να εφαρμόζουν τέλεια πάνω μας.

ΚΡΑΝΟΣ

Δυστυχώς πρέπει να βάλετε το χέρι στη τσέπη για εξαγωγή συναλλάγματος.

Τα κράνη που τα κάνουν όλα και έχουν και γείσο δεν είναι για μας. Αυτά δουλεύουν σε άσφαλτο και πόλη μόνο.

Το χώμα θέλει ανοιχτό κροσάδικο κράνος, με μεγάλο σαγόνι και γυαλιά που πάντα τα τοποθετούμε στα μάτια μας αφού φορέσουμε το κράνος πρώτα και ποτέ ταυτόχρονα με το κράνος.

Εδώ επιδιώκουμε την μέγιστη ασφάλεια για τα μονάκριβα μάτια μας, και την μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου για την υπερπσοσπάθεια που θα καταβάλουμε ξαφνικά.

Κρόνος λοιπόν μόνο off , τα on-off και τα streetάδικα αλλού.     

 GPS – ΧΑΡΤΗΣ

Δεν αναιρεί το ένα το άλλο αλλά το συμπληρώνει. Ιδανικά πρέπει να εμπιστεύεστε το gps, να γνωρίζετε από πριν την διαδρομή, την μορφολογία εδάφους και τέλος, να έχετε το καλύτερο χάρτη που μπορείτε να βρείτε, πάντα μαζί σας. 

 ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Που πάτε στα βουνά χωρίς φαρμακείο ? Γρήγορα στον φαρμακοποιό που εμπιστεύεστε να σας φτιάξει ένα κιτ που να περιέχει όσο πιο πολλά μπορεί . Να αποφύγετε αυτά που είναι σε υγρή μορφή καθώς αλλοιώνονται εύκολα.

ΣΧΟΛΗ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει τέτοια σχολή και τα καινούργια τμήματα ξεκινάνε από Σεπτέμβρη. Έναντι ενός ευτελούς τιμήματος, μόλις 50 ευρώ, ειδικοί εκπαιδευτές θα σας διδάξουν επί μια βδομάδα πως θα σώσετε κάποιον που κινδυνεύει να πεθάνει. Είναι τέτοιο το πάθος των εθελοντών διασωστών για αυτό που κάνουν που σίγουρα θα μάθετε πάρα πολλά.  

 ΛΑΣΤΙΧΑ

Μια πτώση είναι αρκετή, από πριν τοποθετείστε το καλύτερο που αντέχει η τσέπη σας..

Επισκεφτείτε τον λαστιχά που εμπιστεύεστε και ρωτήστε τον για το καλύτερο λάστιχο σχετικά με το τερέν που θα επισκεφτείτε, συνήθως ξέρουν περισσότερα. Τώρα τελευταία στην αγορά υπάρχουν και μεταχειρισμένα. Οι περισσότεροι το έχουμε γυρίσει σε αυτό το είδος ελαστικού για το χώμα.

 

ΚΛΑΤΑΡΙΣΜΑ

Σχεδόν όλοι την κρίσιμη στιγμή αποδεικνυόμαστε ανέτοιμοι. Πάντα κάτι ξεχνάμε. Πάμε μια γύρα επανάληψη. Γάντια (για να μην λερωνόμαστε φυσικά), σαπούνι (για να κάτσει στη ζάντα όμορφα και σωστά το λάστιχο και μετά πλενόμαστε κιόλας), λοστούς, σαμπρέλες, τρόμπα και αμπούλα διοξειδίου. Τόσο απλά. Στην περίπτωση που το λάστιχο δεν ξεζαντάρεται με τίποτα, βάλτε το κάτω από το πλάγιο σταντ.

Επίσης δοκιμάστε και ταϊαρ άπ ξέρετε τα χοντρά δεματικά. Στην περίπτωση που θέλετε να φτάσετε στο επόμενο χωριό, τα περνάτε΄λάστιχα και ζάντες με αυτά και συνεχίζετε, μην ξεχάστε να ξεβιδώσετε και ρίξτε μέσα την σαμπρέλα. Τα γνωστά σπρέι που ψεκάζουν αφρό ξεχάστε τα, αυτά δουλεύουν σε tubeless.    

 ΦΩΤΟ

Ευτυχώς που είναι γιαπωνέζικες και αντέχουν, απλά δεν σπάνε δεν χαλάνε, ακόμη και οι DSLR.

ΑΛΥΣΙΔΑ

Μετά την επιστροφή από το βουνό την ξεπλένουμε με λαδάκι απλό, την σκουπίζουμε και αργότερα ρίχνουμε το σπρέι oring που θέλουμε.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Το κόστος στην επαρχία δεν έχει καμιά σχέση με της Αθήνας.

Θα εκπλαγείτε ευχάριστα από την υψηλή ποιότητα και τις χαμηλές τιμές.

Ο ιδιοκτήτης του ΕΥΡΥΤΑΝ στο Καρπενήσι, ο Μπάμπης, είναι φίλος από παλιά, εντουράς, ορεινός διασώστης και άριστος γνώστης των ευρυτανικών διαδρομών. Ξέρει περισσότερα από ότι τον ρωτήσετε.

 ΠΑΡΕΑ

Γιατί απλά με παρέα είναι καλύτερα και ασφαλέστερα. Το επικίνδυνο είναι όταν δεν γνωρίζετε την παρέα και την μάθετε σε άτυχη για σας στιγμή.

Αν δώσετε στην ομάδα είναι σίγουρο ότι θα πάρετε κιόλας.

Ισχύς εν τη ενώσει.

Σεβαστείτε τους φίλου σας και θα τούς έχετε για δεκαετίες δίπλα σας.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Και πάλι εκπαίδευση

Οι νεότεροι αφήστε τούς παλιότερους να σας διδάξουν και.

οι παλιότεροι ακούστε τους νεώτερους, ξέρουν πράγματα που δεν φαντάζεστε.

Συμπληρωματικά σχεδόν επιβάλλεται να κάνετε παράλληλα ποδήλατο, τρέξιμο ή κολύμβηση, θα σας βοηθήσουν να είστε πιο ξεκούραστοι με την μηχανή, που σημαίνει καλύτερες αποφάσεις στα δύσκολα και λιγότερα λάθη.

 ΚΙΤ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Αχρείαστο να’ναι αλλά περάστε από ένα μαγαζί (κυνηγετικά, ορειβατικά, makan κλπ) να αποκτήσετε ένα και διαβάστε το εγχειρίδιο πριν ταξιδέψτε.  

ΥΔΡΟΔΟΧΕΙΟ

Στο σακίδιο πλάτης εφαρμόζει υδροδοχείο από 1 έως 3 συνήθως λίτρα.

Πίνουμε συχνά και από λίγο. Θείο δώρο το νερό για τον οργανισμό ειδικά τους ζεστούς μήνες.  

ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΆ

Ότι νομίζετε ότι χαλάει, προμηθευτείτε το. Επίσης από τα μοτοσυκλετιστικά φόρουμ ρωτάμε και τους άλλους χρήστες που έχουν την ίδια μηχανή με εμάς.

ΑΞΕΣΟΥΑΡ

Χτένα (θα σας μεταμορφώσει σε κύριο όταν μπείτε σε πόλη για καφέ)

Χαρτί υγείας (μια ανάγκη που δεν περιμένει)

Τσίχλα ενάντια στη νύστα (για τις ατελείωτες ώρες ασφάλτινης οδήγησης)

Ατομικά φακελάκια καφέ στιγμής (ιδανική κατάσταση δίπλα σε πηγή)

Καθρεφτάκι (εκτός του καλλωπισμού, βοηθά να βλέπουμε τον κινητήρα από πού στάζει, να κάνουμε σινιάλο κλπ)

 ΣΟΥΖΑ

Ευεργετική για την ψυχή μας και τις ζάντες μας.

Με μια σούζα γλυτώνεις κοπάνημα στα λούκια και πιθανών ατυχήματα .

Ο χειρουργικός έλεγχος που απαιτείται βελτιώνει τις οδηγικής ικανότητές μας.

Ελπίζω κάποια μέρα να μάθω κι εγώ, γιατί έχω βαρεθεί να κοπανάω σε λούκια.   

4χ4

Τύχη βουνό να συνοδεύεσαι από κάποιον με μακρά εμπειρία στην Αφρική.

Απλά τα τετρακίνητα δεν γνωρίζουν από κωλύματα.

Το 4χ4 συνοδείας όταν υπάρχουν κουβαλάει νερά, καύσιμα και τροφή για κατασκήνωση στην ύπαιθρο.

Το δίδυμο Γιώργος Αλέξης αποδείχτηκε αμάσητο στην Ευρυτανία.

Από τύχη...γερνάμε

Τι να πρωτο θαυμάσει κανείς, την ανοιχτή καρότσα του τράκτορα-φορτηγού με τα καρότα να την "εγκαταλείπουν" σε κάθε αναπήδηση ? Τα διαφορετικά αναγομωμένα λάστιχα που φοράει με ειδικά το αριστερό να είναι έτοιμο να σκάσει ? (έτυχε ποτέ να προσπερνάτε φορτηγό την ώρα που σκάει το λάστιχο ?) ή τέλος τον αντιολισθηρό τάπητα του δρόμου που αν τύχει και βρέχει το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.

Ααα ναι, δύο μεγάλου κυβισμού μηχανές προσπερνάνε με απόλυτη ασφάλεια μιας και οι διακεκομμένες γραμμές είναι σπάνιες και το να περιμένεις καρτερικά πότε θα φας το καρότο δεν είναι και το καλύτερο.

Κάτι που δεν φαίνεται στη φωτό, είναι ο τοπικός ποδηλάτης που για οικονομία στα καύσιμα κάποιου αραγμένου συνήθως Ι.Χ. βρίσκεται μπροστά από το φορτηγό...

Ευτυχώς δεν μας έχει βαρεθεί ακόμη ο θεός, και ο άγιος Χριστόφορος ο προστάτης μας......   

REAL ALE

Μια κατηγορία μπύρας σχετικά άγνωστη στην Ελλάδα, είναι και η Real Ale.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η real ale είναι η γνήσια μπύρα.
Με ιδιαίτερη ζύμωση καλούνταν να αντέξει την εποχή της Βρεταννικής παντοδυναμίας τα πολύμηνα ταξίδια που υπέβαλαν οι Άγγλοι το μοναδικό αυτό προϊόν.
Σήμερα εκτός από το μπουκάλι στα καταστήματα, θα βρείτε την αφροζύμωτη θεά σε λίγους επιλεγμένους χώρους, φρέσκια και αφιλτράριστη, με τα χέρια του ζυθοποιού να της έχουν φερθεί με τον μέγιστο σεβασμό.
Αν σας φαίνονται υπερβολικά τα παραπάνω, σκεφτείτε ότι στην Μ. Βρετανία που ξέρουν από καλή μπύρα, εκεί λοιπόν υπάρχει μια αλυσίδα με κάπου 800 μπυραρίες στη χώρα, που λατρεύει την Ale και ακούει στο όνομα Wetherspoon. Τα περήφανα μέλοι της εν λόγω αλυσίδας συχνά ψηφίζουν για το top five ενώ παράλληλα γίνονται και τα International Real Ale Festival.
Λογικά θα μου πείτε και τι μας νοιάζει εμάς ? Πολύ απλά εμείς συνεχίζουμε τον μύθο που λέει, οτι όποια πέτρα κι αν σηκώσεις......έτσι επιβεβαιώνοντας τον μύθο τόσο πέρυσι όσο και φέτος η Κερκυραϊκή Ale ανεβαίνει συχνά στο βάθρο των προτιμήσεων. Πέρυσι η Koroibos, φέτος η Coffe porter.
Όσοι περιηγηθείτε στον μαγικό κόσμο της Real Ale και για να σας βοηθήσω λίγο, Bitter είναι η πικρή, Pale Ale είναι η ωχρή στο χρώμα με περισσότερη ποσότητα λυκίσκου εντός στης, Stout η πλούσια τα ελέη εδώ ανήκει η Guiness, η Porter είναι η αγαπημένη μαύρη με την άψογη ισορροπία στη γεύση, wheat φυσικά η σταρένια, υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες αλλές οι κυριότερες είναι οι παραπάνω.
Που θα της βρείτε ? Stout και Port είναι παντού, ενώ Indian Pale Ale αρκετά δυσεύρετη.    

Καλοκαιρινή μπόρα

ΡΕΤΣΙΝΑ μαζί μας 4.500 χρόνια

Πολύ απλά ρετσίνα λέγεται το κρασί που στο μούστο του, στην αρχή της ζύμωσης,  έχουν ρίξει ρητίνη αποκλειστικά χαλέπιου πεύκης (Pinus Hallepensis) χωρίς ποτέ να υπερβαίνει το ένα κιλά ανα χιλιόλιτρο.

Κρασί με ρίζες από την εποχή ακόμη των Μινωϊτών, όπου με την πρόσμιξη ρητίνης  πετύχαιναν το κρασί να συντηρείτε περισσότερο.  

Σήμερα η Ρετσίνα ξεπερνάει την ρετσινιά του φτηνού κρασιού . Η προσθήκη της ρετσίνης δεν βοηθάει μόνο τα κατώτερα κρασιά να αναδειχθούν, αλλά τα φέρνει στο τραπέζι μας με αξιώσεις.

Η Ρετσίνα πλέον παράγεται από καλής ποιότητας σταφύλι συχνά σαββατιανό και ροδίτη. 

Αφορά δε μόνο λευκά ξηρά επιτραπέζια κρασιά.

Ιδανικά συνοδεύει κρέατα και γενικά το καθημερινό φαγητό, ενώ την απολαμβάνετε καλύτερα κρύα, πάντα όμως στο παραδοσιακό χαμηλό ποτήρι.

Η Ρετσίνα φέρει το «ονομασία κατά παράδοση» και επομένως ως προστατευόμενο είδος υπάρχει μόνο στην Ελλάδα και το παράγουν στους νομούς Αττικής, Βοιωτίας, και Εύβοια. 

Συνεχίζουμε δυνατά.

Ευτυχώς στην παρέα ίσως, είτε από σύμπτωση, είτε από τήρηση κανόνων ασφαλείας, τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουμε μηδενικά δυστυχήματα.
Τα λίγα ατυχήματα που σποραδικά εμφανίζονται, μας χαλάνε την νιρβάνα μας αλλά τα αντιμετωπίζουμε.
Κράνος, γάντια και μπότες μας συνοδεύουν πάντα.
Συμμετοχή μας σε σχολές ασφαλούς οδήγησης αυξάνουν την πιθανότητα να γεράσουμε αρτιμελείς.

Φίλε περαστικά και πάντα όρθιος.

Τουρκια και νεο-οθωμανισμός

Την Τετάρτη που μας πέρασε 5/6/13 έγινε σε χώρο του περιοδικού «Αρδην» μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με το παραπάνω θέμα.

Κεντρικοί ομιλητές ο Φράγκος Φραγκούλης επίτιμος Α/ΓΕΣ, 

Σταύρος Λυγερός δημοσιογράφος και 

Γιώργος Καραμπελιάς εκδότης. 

Συντονιστής ο Κ. Ντίνος.  

TT 2013 Michael DUNLOP

 Μεταξύ Αγγλίας και Ιρλανδίας υπάρχει ένα μικρό νησί (Isle of Man) ξακουστό για διάφορα πράγματα.

Κάποιοι το επισκέπτονται για να καταθέσουν τους κόπους τους, κάποιοι άλλοι για τα εκλεκτά του  εδέσματα, όπως τα καπνιστά σε ξύλο δρυς φιλέτα ρέγγας τα Kippers Manx που τους ταιριάζει μια βαθυκόκκινη Ale. Επίσης και το αρνάκι Loaghtan θα τα πάει περίφημα με μια μαύρη μπύρα.  Γενικά το νησί έχει στα Ανατολικά την πρωτεύουσα Douglas, το Peel στα Δυτικά, το Port Eireen στα Νότια και το Ramsey στα Βόρεια. Αν και τέτοια εποχή τέλη Μάη με αρχές Ιούνη ο γύρος του νησιού γίνεται σε άλλες ταχύτητες, εμείς δεν δίνουμε σημασία στους τρελάρες και πάμε μια βόλτα με το ατμοκίνητο τρένο  που υπάρχει από το 1894 ή με το τραμ που το σέρνουν άλογα στο Douglas.

Αν αγαπάτε τα Μουσεία εκτός από Ναυτικό υπάρχει ακόμη και σιδηροδρομικό.

Το Νησί αυτό με τις υπέροχα σχεδιασμένες φιδίσιες διαδρομές του και την Αγγλική αρχιτεκτονική, παραμένει ένας όμορφος προορισμός για κάθε μοτοσυκλετιστή και όχι μόνο.

Μπορείτε ακόμη να κάνετε Ιππασία, ορεινή ποδηλασία, θαλάσσιο καγιάκ, να επισκεφτείτε κάστρα, γκολφ, να πάρετε μέρος στο πενταήμερο φεστιβάλ περπατήματος, coasteering και φυσικά οι καταδύσεις δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το νησί της Ιρλανδικής θάλασσας …..

Αλλά έχω κολλήσει και δεν θυμάμαι, για τι άλλο φημίζεται αυτό το νησί …..???  

ΤΡΙΗΡΗΣ

ΕΠΩΨ:   Ποδαπώ το γένος ?  Από πού κατάγεστε ?

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ : Οθεν αι τριήρεις αι καλαί.  Από κει που κατασκευάζονται οι όμορφες τριήρεις !!!

Αριστοφάνους Όρνιθες.

Ως πρώτος κατασκευαστής αναφέρεται από τον Θουκυδίδη ο Κορίνθιος Αμεινοκλής  το 704 π.Χ.

Οι αβύθιστες τριήρεις με 210-216 άντρες πλήρωμα εκ των οποίων οι 170 ερέτες – κωπηλάτες ανέπτυσσε συνήθη ταχύτητα ταξιδιού 7 κόμβων, με ανώτερη ταχύτητα αυτή των 10 κόμβων.

Τα ταχύτατα αυτά πλοία είχαν διαστάσεις Μήκος 36.9 μ., πλάτος 5.5 μ. και βύθισμα μέγιστο 1.2 μ. . Εμφορτη ζύγιζε 70 τόννους. 

Μόνο η  ορειχάλκινη καλύπτρα με μήκος έως 2 μέτρα ζύγιζε 200 κιλά.

Το ομοίωμα της τριήρους "ΟΛΥΜΠΙΑΣ" ξεκίνησε να κατασκευάζεται στα ναυπηγεία Τζακάκου στο Κερατσίνι το 1985 και καθελκύστηκε το 1987. Για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκε ξύλο Όρεγκον για το σκάφος, δρυς Βιρτζίνια για την καρίνα και 25.000 μπρούντζινα καρφιά  .

 Σήμερα δεν γνωρίζουμε το ακριβές σχήμα της άγκυρας που χρησιμοποιούσαν τότε.

Μπορείτε να επισκεφτείτε την «ΟΛΥΜΠΙΑΣ» στο πάρκο Ναυτικής Παράδοσης στο Τροκαντερό.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ κι εδώ.

Τα ευλογημένα Liberty

SS Hellas Liberty (πρώην SS Arthur M. Hudell)

70 χρόνια πίσω, την εποχή του 2^ου Π.Π., οι ανάγκες μεταφοράς υλικών από τις ελεύθερες Ηνωμένες Πολιτείες προς την δοκιμαζόμενη Μεγάλη Βρετανία, έκριναν επιτακτική την ανάγκη ύπαρξης ενός ικανού σε αριθμό και δυνατότητες μεταφορικού πλοίου.

Μετά από διάφορες περιπέτειες, Αμερικανοί κυρίως και λιγότερο Καναδοί, κατάφεραν να παράξουν έως το τέλος του πολέμου περί τα 2.800 πλοία. Το κάθε ένα από αυτά ήταν εκτοπίσματος 10.500 τόνων με ανώτερη ταχύτητα αυτή των  10 κόμβων.  

Εκείνη την εποχή το ρεκόρ ναυπήγησης είχε φτάσει για ένα τέτοιο  πλοίο από 250 μέρες που ήταν αρχικά, σε μόλις 4 μέρες και 15 ώρες !!!.

Ηταν τέτοια η συμβολή τους στην υπόθεση της απελευθέρωσης της Ευρώπης που δικαίως απέκτησαν το παρατσούκλι Liberty Ships, δηλαδή τα πλοία της Ελευθερίας.

Το επόμενο παρατσούκλι που απέκτησαν ήταν «τα ευλογημένα πλοία», όταν μετά το τέλος του πολέμου, παραδόθηκαν στα απελευθερωθέντα από τούς Γερμανούς κράτη, για την ανόρθωση της οικονομίας τους. 

Κάπου 100 από αυτά παραδόθηκαν σε Έλληνες πλοιοκτήτες. 

Φυσικά αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η κίνηση έφερε την Ελληνική Ναυτιλία στο σημείο που είναι σήμερα. Πρωταγωνίστρια σε παγκόσμιο επίπεδο.    

Σήμερα ένα ευλογημένο Liberty, ξεκουράζεται στην Ακτή Βασιλειάδη στον Πειραιά.

Στοιχεία άντλησα από  βικιπαίδεια και Youtube.  

Αναζητώντας την έμπνευση

Ξεκινώντας νύχτα ακόμη από κοντινό τόπο στη Λιβαδειά και ψάχνοντας για τη λήψη που θα με ικανοποιούσε, βρέθηκα να οδηγώ, να περπατάω ακόμη και να ακροβατώ στα πιο απίθανα μέρη της Βοιωτίας.
Φαντάζομαι φωτογράφοι, κυνηγοί και ψαράδες θα έχουμε πολλά να πούμε. Ξυπνάμε από τα άγρια μεσάνυχτα, χανόμαστε με τις ώρες και εκεί κάπου την ώρα που ο ήλιος πάει για να χαθεί, στο τέλος της ημέρας πια, πάλι στημένοι ταλαιπωρούμε τα κλείστρα μας.
Εκείνοι κουβαλάνε δίκανα και καλάμια, εμείς τρίποδα.
Εκείνοι βολεύονται με μπεκάτσες από κρεοπωλείο, και ροφούς από ιχθυοπωλεία, ενώ εμείς οι ταλαίπωροι ρίχνουμε το ανάθεμα στον φτωχό μας εξοπλισμό. Εννοείται ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Σκέψεις μοναχικές στο άδειο από κόσμο πλακόστρωτο που οδηγεί στις πηγές Κρύας στη Λιβαδειά.

Αρκετά αργότερα με τον ήλιο να λούζει την Βοιωτική γη, έγινα ένα με την ράτσα των φραπεδόβιων στην πλατεία.
 Ιστορίες χωρίς τελειωμό μέχρι να γίνει το μεσημεριανό στο σπίτι.