Camino de Santiago - Camino Frances. Ημέρα 1η . 1 Μαΐου 2025.

 

Saint Jean Pied de Port (Donibane Garazi) – Burguete (Auritz)

 ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΟΥ.
 

Καλημέρα Saint Jean Pied de Port, στα Βασκικά Donibane Garazi.            

Ο ύπνος μου ήταν άθλιος, ο υπνόσακος απαίσιος. Το πόδια μου ιδρώνανε και τα έβγαζα έξω συνεχώς, κι έξω όμως κρύωνα. Δεν δουλεύει καθόλου αυτός ο υπνόσακος.  Ξυπνώντας πριν φέξει, μετράω ζάχαρο και μετά από ένα άθλιο πρωϊνό τίγκα στην ζάχαρη, αποφασίζω να μειώσω τα πρωινά στα alberques . Βγήκα στον δρόμο στις 06:45 . Ανηφόρα, πολύ ανηφόρα, ανηφόρα δίχως τέλος.

Στην διαδρομή έβλεπα Taxi να ανεβαίνουν τον φιδίσιο δρόμο, με κόσμο, στα πρώτα δύσκολα κομμάτια και ένιωσα λίγο ζήλεια, ευτυχώς συνήλθα σε δευτερόλεπτα. Μετά την εκκίνηση από το Saint Jean Pied de Port περίπου 2:30 και 3:00 ώρες αντίστοιχα υπάρχουν 2 καταφύγια.

Το πρώτο είναι και το πιο άνετο και βολικό, αλλά θέλω πολύ καιρό πριν κράτηση , το δεύτερο λιγότερο άνετο, θέλει και αυτό προ κράτηση. Ονομάζονται αντίστοιχα Orrison και Borda. Υπάρχει και ένα ακόμη λίγο έξω από το   Saint Jean Pied de Port στα έβδομο χιλιόμετρο,

στο χωριό Honto 480μ. με το ομώνυμο όνομα , αλλά δεν το είδα ζωηρό με κόσμο. Στα όγδοο χιλιόμετρο το Refuge Kayola, αλλά κι αυτό άδειο.

Το πιο περιζήτητο βρίσκεται στα εννιά χιλιόμετρα Το Refuge Auberge d Orisson , θα βόλευε αν είχες πάρει το διαπιστευτήριο από το πρωί και θα έσπαγες την πρώτη δύσκολη ημέρα στα δύο.

Αυτό σχεδίαζα κι εγώ, ας όψεται όμως η air France με την αλλαγή που μου έκανε, και που τελικά κατέληξα να πάρω διαπιστευτήριο το απόγευμα. Στο ενδέκατο χιλιόμετρο βρίσκεται το τελευταίο Albergue της Γαλλικής πλευρά, το Borda.

Σήμερα κι όχι άδικα χαρακτηρίζεται ως η δυσκολότερη ημέρα σε όλη την διαδρομή. Από την πύλη της Ισπανίας, η επόμενη πόλη Roncesvalles ή Ronceveaux (Γαλλικά) ή Orreaga (Βασκικά), απέχει 24,5 χιλιόμετρα, κάπου οκτώ ώρες.

Στο Albergue Orisson σταματώ για διάλλειμα. Διαπιστώνω ότι το πανάκριβο σάντουιτς των 8 ευρώ στο La vita e Bella, εδώ στο orisson που τα περίμενα πανάκριβα , έχουν 4-5 ευρώ. Επόμενη στάση , στο 16^ο χιλιόμετρο η καντίνα που επι σειρά δεκαετιών είναι εδώ από το πρωί έως το απόγευμα, καθημερινά. Μια καντίνα που σε εφοδιάζει επειδή η Ronceveaux δεν έχει τίποτα για φαγητό. Πριν την καντίνα όμως συναντώ την μικρή Παναγία των Βράχων στο 14^ο χιλιόμετρο,

(Statue de la vierge de Biakorri), την επισκέπτομαι και μετά καντίνα. Νοιώθοντας κάποια κούραση, αποφασίζω ακόμη ένα διάλλειμα

με καφέ και χειροποίητο δικό του κέικ, με προμήθεια αυγά βραστά και κομμάτι τυρί για αύριο.

Πυρηναία, πανέμορφα με τοπίο να σε ταξιδεύει στα πέρατα. Είμαι στην κορυφή .

Στα δεξιά μου απλώνεται η Γαλλία και αριστερά μου χύνεται η Ισπανία. Σε μια διασταύρωση στο 17^ο χλμ. έχει μνημείο εκτελεσμένων Γάλλων.

Καλά – καλά δεν πέρασε ούτε μια ώρα από την καντίνα , και στο 19^ο χιλιόμετρο , φτάνω στην πηγή νερού, Fontaine de Roland, όνομα που το πήρε από την ομώνυμη μεγάλη μάχη του Ρολάνδου 778 μ.Χ.. Βρίσκομαι με ένα βήμα πλέον στην Ισπανία. Αυτόνομη επαρχία της χώρας των Βάσκων.  Νοιώθω κούραση αλλά συνεχίζω απτόητος.

Όσο περιμένω να αρχίσει η κατηφόρα και η ανηφόρα τελειωμό δεν έχει, τόσο πιο πολύ κουράζομαι. Σκέφτομαι και λυπάμαι τούς στρατιώτες του Ναπολέοντα που έκανα αυτήν ακριβώς την ίδια διαδρομή , την Route Napoleon.  Αυτήν την ορεινή διαδρομή επέλεξε ο μεγάλος κορσικανός , όταν θέλησε να στριμώξει οικονομικά την Μεγάλη Βρετανία και έχοντας υπογράψει με την φιλική Ισπανία το 1807 την συνθήκη του Φοντενεμπλό , έβαλε πλώρη για Πορτογαλία .  Άλλο που μετά σκέφτηκε να βάλει το αδερφάκι του τον Ιωσήφ, ως βασιλιά της Ισπανίας. Στην συνέχεια οι Ισπανοί , ανέπτυξαν ανταρτικά κινήματα και μετά 6 χρόνια και 250.000 νεκρούς στρατιώτες να λιπαίνουν για πάντα το έδαφος της Ισπανίας, με ότι έμεινε ζωντανό να υποχωρεί. Η χειρότερη ήττα του Κορσικανού. Μετά ήρθαν και οι Μοσχοβίτες (1812). Εν κατακλείδι από το Saint  jean pied de port (Donibane Garazi) για να πάει κάποιος στην Roncesvalles (Orreaca), έχει δύο επιλογές. Η τον δρόμο του Ναπολέοντα ή τον δρόμο που περνάει από Valcarlos (τα παλιά χρόνια αυτός ο δρόμος είχε ληστές) . Σήμερα τα γεροντάκια πάνε από Valcarlos, ενώ εμείς οι νέοι και ορεσίβιοι από πάνω.

Εικοσιδύο χιλιόμετρα ανηφορικής ως επι το πλείστων πορείας, επιτέλους αρχίζει η κατηφόρα. Ξέρω ότι οι κατηφόρες είναι επικίνδυνες για τούς μύες. Προσωπικά θεωρώ ότι οι μύες κινδυνεύουν για βλάβες και πιασίματα περισσότερο τώρα.

Εκεί που αρχίζει η κατηφόρα υπάρχει μια διακλάδωση , δεξιά για ποδήλατα, (chemin historique) πιο πολλά χιλιόμετρα αλλά ομαλή κατηφορική πορεία και αριστερά με μια απότομη λασπερή κατηφόρα. Για αυτήν την κατηφόρα μας είπαν οι εθελοντές χθες ότι ήταν επικίνδυνα.

Για μένα ήταν σκέτη κόλαση, ποτέ δεν χώνεψα τις κατηφόρες. Σύντομα αντίκρυσα το μεγάλο Albergue της Roncesvalles.

Παρότι είχα κλείσει κρεβάτι στην επόμενη πόλη Burguete (Auritz) στην αυτόνομη κοινοτητα της Navarra (Nafaroa), στο Albergue Lorentx Aterpea , σκέφτηκα να δω αν το γεμάτο – πλήρες που μου είχαν πει στο διαδίκτυο , ανταποκρίνεται στην αλήθεια.

Μετά κάνα 20 λεπτο αναμονής κάποιος υπεύθυνος έτρεχε, και μου είπε , θα δούμε , κάπου θα σε βολέψω. Ακόμη τρέχει να τακτοποιήσει κόσμο.

Αφού ξεκούρασα το ταλαιπωρημένο μου σώμα με ένα σάντουιτς και μια μπύρα, συνεχίζω για Burguete (Auritz) περνώντας πρώτα από την διασημότερη ταμπέλα …. SANTIAGO DE COMPOSTELA 790.  

Και η διαδρομή συνεχίζεται για μερικά επίπεδα χιλιόμετρα, τα οποία βγαίνουν πολύ εύκολα. Μπαίνοντας στο χωριό Burquete – Auritz μερικές δεκάδες μέτρα πριν φτάσω στο Albergue Lorenx Aterpea, βλέπω το Hostel Burguete. Το επισκέπτονταν ο Ernest Hemingway κατά την διάρκεια της παραμονής του στην περιοχή ως πολεμικός ανταποκριτής για να καλύψει τον Ισπανικό εμφύλιο. Λίγο πιο κάτω το Lorenx Aterpea. Επιτέλους ανάπαυση. Mετά από 35 χιλιόμετρα και ανάβαση 1.200 μέτρα !!!!

Με τα λεφτά που προπλήρωσα παρόλο που το δωμάτιο έχει τέσσερα κρεβάτια είμαι μόνος μου. Μετά από ένα καλό μπάνιο και πλύσιμο των ρούχων μου, άπλωμα για στέγνωμα, σειρά έχει το φαγητό . Στην πλατεία του χωριού, που φυσικά κυκλοφορώ μες παντόφλες, δοκίμασα εκπληκτικό μπακαλιάρο σαλάτα και μπύρες στο Bar La Posada για 13 μόλις ευρώ. Περίμενα το χωριό Auritz – Burquete να είναι χάλια , τελικά ήταν πανέμορφο ενώ και το alberque LORENX ATERPEA, είχε πολλές ανέσεις .

Αν και νωρίς ακόμη, ωστόσο νομίζω ότι οι Ισπανοί είναι φιλικότεροι. Οι Γάλλοι μου έδωσαν την εντύπωση ότι σε κοιτάνε στα χέρια . Αν κάποτε ξανά έκανα την ιδιά διαδρομή σίγουρα θα ξεκίναγα μεσημέρι από το Saint Jean και θα έμενα στο Orisson το απόγευμα.

Τρομερά τοπία σήμερα, σύννεφα και αέρας πολύς . Θερμοκρασίες.   12–24 βαθμούς κελσίου .