Camino de Santiago - Camino Frances. Ημέρα 29η 29 Μαΐου 2025.

 

O CEBREIRO  -  Triacastela

Νυχτερινό ξύπνημα σήμερα συνοδεύονταν από την επιθυμία να προλάβω τον ζωοδότη μας ήλιο στις πρώτες του ακτίνες.  Από τα 1300 μέτρα υψόμετρο βλέπεις διαφορετικά. Το λογισμικό των κινητών δεν μπορεί να συλλάβει τα ασύλληπτα χρώματα όπως οι φιλμάτες μηχανές. Κάτι τέτοιες στιγμές μου λείπει η Nikon μου. Κάθομαι κάμποσα λεπτά της ώρας να αγναντεύω.

 Μαζεύονται κι άλλοι να αποθανατίσουν την στιγμή. Στέκομαι και μας κοιτάζω όλους. Όλος αυτός ο κόσμος, πάνε τόσες ημέρες κι ούτε ένας τσακωμός, ούτε φωνές, ούτε πίκρες. Κοιτάμε το ηλιοβασίλεμα τώρα και χαμογελάμε. Θα φωνάξουμε δυνατά ο ένας στον άλλο, μόνο για να μας ακούσει ο συνοδοιπόρος μας και συνήθως λέμε …Buen Camino ή το πολύ σπάνιο Ultreia, στα λατινικά ultra = πιο πέρα , & eia = πάμε. Με απάντηση, Et Suseia ( και πιο ψηλά) . 

Σήμερα ακούγεται παντού το Buen Camino μόνο.

Η διαδρομή προς το Santiago de Compostela είναι ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και αυτογνωσίας. Κανείς δεν πάει τυχαία..  

 Τώρα το μονοπάτι είναι πια εύκολα κατηφορικό και σύντομα με τον ήλιο να έχει αρχίσει να στεγνώνει την πρωινή υγρασία, βρίσκουμε καταφύγιο στο Hospital de la Condesa. Στον πετρόκτιστο καφενέ μπαίνοντας βλέπω ένα αυτοκόλλητο διαφημιστικό. Γράφει The Shikoku henro, 88 temples, JAPAN. 1200 χιλιόμετρα σε 45 ημέρες, στην Ιαπωνία. Το ακόμη πιο γνωστό Kumano Kodo, επίσης στην Ιαπωνία,  έχει αδελφοποιηθεί με τα Camino της Ισπανίας, ενώ είναι πολύ μικρότερο σε απόσταση.

 Το καταγράφω στην μνήμη μου.  Πλάκα θα ‘χει.

  Η ημέρα κυλάει με ήσυχο κατηφορικό δρόμο, συνήθως μέσα σε πυκνή βλάστηση, με χωματόδρομο που σκίζεται από ρυάκια μικρά, μέχρι και την Triacastela. 

Ένα χωριό που καθώς φαίνεται ζει σχεδόν αποκλειστικά από του περιπατητές. Φαγητό και μπύρα άφθονα, τι άλλο να ζητήσει κάνεις. Κι όλοι λιάζονται στον ήλιο.

 Το απόγευμα έχουν ήδη μαζευτεί σύννεφα και το βράδυ ξαπλωμένος στην κουκέτα μου, ακούω τις αστραπές.