ΤΥΝΗΣΙΑ

Ερημος Σαχάρα. το βορειότερο κομμάτι απο το σύνολο των 9.000.000 τετ. χλμ.. άγονης γής.

Aν εξαιρέσουμε την Αεροπορική σύνδεση, η ακτοπλοϊκή είναι φυσικά η αμέσως συμφερότερη. Απο Ελλάδα όμως έως την Τυνησία, θέλεις 2-3 ημέρες βαρετού ασφαλτόδρομου και 2 περάσματα με καράβι που φυσικά το Ελληνικών συμφερόντων είναι σε πολύ καλή κατάσταση και εντελώς το αντίθετο απο το Ιταλικών Συμφερόντων (Tirrenia tel 0039 0565924087) που συνδέει κάθε Δευτέρα πρωϊ (το 2000 τουλάχιστον έτσι ίσχυε) το Trapani με την Τύνιδα (8 ώρες).
Νωρίς το βράδυ το καράβι πιάνει Καρχηδόνα, 10 περίπου χλμ. απο την Τύνιδα, το Τελωνείο στο λιμάνι παραλαμβάνει τα έγγραφα που προηγουμένως παίρνεις απο το καράβι πρός συμπλήρωση, στο τελωνείο τα παραδίδεις και η χώρα της Βόρειας Αφρικής είναι έτοιμη να την γνωρίσεις.
(ενα λευκό προσημειωμένο χαρτί πήγαινε στην αστυνομία με αναγραφή των τόπων προορισμού , ενα δεύτερο λευκό προσημειωμένο χαρτί με τα στοιχεία μας πάλι στην αστυνομία και αυτό , στην συνέχεια ένα άλλο έντυπο συμπληρώνεται απο το τελωνείο προκειμένου να εξασφαλίσουμε ασφάλεια για την μηχανή ( 43 TD = 11.000 δρχ. ) .
Σύνδεση επίσης υπάρχει με την CTN και μέσω Γένοβα - Τύνιδα (24 ώρες), καθώς και απο Νάπολη - Τύνιδα (14 ώρες) και Μασσαλία - Τύνιδα (24 ώρες).




Η Τυνησία αν και πρωτοστάτησε στην διάδοση του Χριστιανισμού έως και το 312 μ.Χ. χρονιά που σταμάτησαν οι διώξεις των χριστιανών , ο ερχομός του Ισλάμ το 670 μ.Χ. θα ομογενοποιήσει ολόκληρη την Βόρεια Αφρική σε Μουσουλμανικά κράτη . Αρχικά μέχρι και την έλευση της δυναστείας των Αβάσιδων ο προσηλυτισμός στο Ισλάμ δεν είναι απαραίτητος , στα κατεχόμενα απο αυτόν εδάφη , χρυσή ευκαιρία για τον Ελληνικό πολιτισμό να επιβιώσει . Χιλιάδες συγγράματα σώθηκαν , σχεδόν οτι έφτασε στις μέρες μας , οφείλεται στους άραβες . Η Συνέχεια κύλησε μέσα στην φτώχεια και τον φανατισμό , σχεδόν τίποτα πιά δεν θύμιζε την φωτεινότητα των κλασσικών χρόνων .
Στην πόλη Jem υπάρχει ενα μικρό κολοσσαίο με 30.000 άτομα χωρητικότητα, αλλά οπωσδήποτε θα πρέπει να βρείτε λίγο χρόνο στην Τύνιδα να πάτε και στο μουσείο BARDO.

Τα δύο πλοία της Ερήμου, τότε και τώρα.

Στίς αρχές του 21ου αιώνα η Τυνησία ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα στην παιδεία απο κάθε άλλο Βορειο-Αφρικανικό κράτος προκειμένου να πατάξει τον Θρησκευτικό φανατισμό , φοβούμενο την κατάληξη της γειτονικής Αλγερίας ( 80.000 + νεκροί).
Με 4.000.000 τουρισμό ετησίως μια δυνατή βιομηχανία φωσφάτων και φυσικού αερίου, η χώρα αντικρύζει το μέλλον με ελπίδα. Οι κάτοικοι της χώρας προτιμούν το ευρωπαϊκό ντύσιμο , την Γαλλική γλώσσα , τα PEUGEOT , τον καφέ Καπουτσίνο, και την δημοφιλή μπύρα GELTIA Τυνησιακής παραγωγής .
Μόνο στη ενδοχώρα συναντάς γυναίκες με τσαντόρ .
Η Οδική σήμανση είναι ευρωπαϊκού επιπέδου, στον Αυτοκινητόδρομο (ναι έχουνε), συνήθως οδηγούνε δεξιά, ενω αριστερά πάνε μόνο για προσπέραση, απλά το αναφέρω μια΄ς και εδ΄ψ αρκετοί απο εμάς πάμε αριστερή λωρίδα και προσπερνάμε απο την ΛΕΑ.
Πολύ εύκολα βρίσκαμε κάθε ημέρα ξενοδοχεία.
Περιηγηθήκαμε σε αρκετές πόλεις στίς παλιές συνοικιές τους ( Medina ) φυσικά δεν έλεγαν τίποτα , μου θύμιζαν το Μοναστηράκι .
Σε κάθε πόλη και χωριό υπάρχει δρόμος με το όνομα Habib Burguiba ο πρώτος πρόεδρος της χώρας μετά την απελευθέρωση της χώρας απο τους Γάλλους , ο οποίος στην συνέχεια εγκαθίδρυσε το Ben Ali σημερινό αφεντικό της χώρας , φυσικά το πορτρέτο του δεσπόζει παντού, ακόμη και σε πάρκινκ, όπου τοίχος και Ben Ali , ο οποίος παίρνοντας διάφορες στάσεις φρόντισε τουλάχιστον να δώσει στούς υπηκόους του την ευχέρεια να διαλέξουν ποιό θα κρεμάσουν .
Τα Ξενοδοχεία όπως τα φαντάζεστε, υπάρχουν τρύπες που δύσκολα τρυπώνει Ευρωπαίος και 5άστερα που σου υπενθυμίζουν το πόσο ξένος και αδύναμος είναι ο λευκός χωρίς υποστήριξη στην Αφρική.
Το βράδυ φυσικά θέλει κουβέρτα.

Γενικότερα οι παράλιες πόλεις και περισότερο η Τύνιδα φαίνονται όμορφες χωρίς στοιχεία μουσουλμανισμού, η Ξάνθη πιο πολύ μου θυμίζει μουσουλμανική πόλη .
Οι Τυνίσιες γυναίκες είναι όμορφες, σχεδόν όλες περιποιημένες οχι όμως μίνι , είναι απορίας άξιον πως μέσα σε τόσο άθλια σπίτια ειδικά στίς μεδίνες, μένουν τόσο καλοντυμένες και ωραίες γυναίκες .

Γνήσιο Αραβικό Τσαϊ με φύλλα Μέντας. Γεύση μοναδική.

Τα μόνα μελανά σημεία , ο ελαφρύς ξυλοδαρμός μας , όταν πέσαμε μέσα σε διαδήλωση φανατικών θρησκευομένων, στην Ντούζ , και το πετροβόλημα μας σε αρκετά μέρη του περάσματος μας στην ενδοχώρα απο πιτσιρικάδες, οχι τίποτα σοβαρό άλλωστε φοράγαμε κράνη, μάλλον τα τυνήσια ζουζούνια περιμένανε δώρα στυλό κ.λ.π..
Η Βλάβη που μου έτυχε με την χαλασμένη μπαταρία , μου χάλασε την διάθεση , και κάμποσες θερμίδες και ιδρώτα για να την βάλω μπροστά , δυστυχώς στάθηκε αφορμή να μην πάμε στην Nefta .
Μέσα στην Ερημο να μένεις απο μπαταρία είναι κάπως. Κάτι τέτοιες στιγμές αναπολούσα το Transalp, μπουρούχα ξεμπουρούχα τουλάχιστον δούλευε.



Αυτό που μου άρεσε περισσότερε είναι οτι γνώρισα για πρώτη φορά απο μέσα ενα μουσουλμανικό κράτος, μα κυρίως μου έδωσε αέρα και κίνητρο για επόμενο ταξίδι (Συριο-Ιορδανία), επίσης θα μπορούσα να πω με λίγη έπαρση οτι ενας αγώνας μορφής Παρίσι - Ντακάρ είναι αδύνατος τώρα ποιά μόνο απο οικονομικής πλευράς , μιάς και το ΚΤΜ πήγαινε σαν δαίμονας στην αφρικανική έρημο. (Κάτι τέτοιες διαδρομές με το ΚΤΜ με κάνουν να αναφωνώ σας γ… όλους )

Η Διατροφή μας ήταν πολύ προσεγμένη , παρ' όλα αυτά αντιμετωπίσαμε κρούσματα διάρροιας , η Βίκυ βλέποντας το εσωτερικό των Patesserie μού απαγόρευσε να τρώω γλυκά, μόνο στα ξενοδοχεία με άφηνε.

Μια βδομάδα μετά το όνειρο σε λίγο τελειώνει, είναι πια βράδυ Δευτέρας στο λιμάνι της La Gullete , αυτή την φορά με πολύ λιγότερο τρέξιμο , μιας και τις γραφειοκρατικές δηλώσεις και την συμπλήρωση των απαραίτητων εντύπων που ήταν στα γαλλικά τα έκανε τυνήσιος έναντι αμοιβής ( το στυλό μου , και 2000 ιταλικές λιρέτες = 360 δρχ. ) . Στον χώρο των τελωνείων περιμένοντας το καράβι το οποίο ευτυχώς δεν καθυστέρησε , τέλειωσε και η επαφή μας με το τυνησιακό έδαφος . Σε 8 ώρες θα βρισκόμαστε πια στην Σικελία , όπου τώρα έχουμε όλη την ώρα να ψαχτούμε και να γνωρίσουμε την Μεγάλη Ελλάδα .