Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ και ΣΙΚΕΛΙΑ

Magna Grecia - Sicilia
Μέχρι την Ηγουμενίτσα πιάστηκαν οι κώλοι μας, τέτοια σέλα ούτε στον εχθρό σου, Αθήνα - Ηγουμενίτσα με ΚΤΜ δικάβαλο και φορτωμένο !!!! άουτς.
Ευτυχώς 20 λεπτά πριν την αναχώρηση είμασταν στο λιμάνι, (αιτία καθυστέρησης η βαριάς μορφής ασθένεια που πάσχω Ωχαδερφιδμός νομίζω λέγεται ), ημέρα αναχώρησης και δεν είχα ετοιμάσει τίποτα.
Η Φθηνή γραμμή του μπρίντεζι διαθέτει ενα πολυτελές στην όψη καράβι του στρίτζη το blue bridge αγορασμένο απο την αυστραλία σαν μεταχειρισμένο .
Την επομένη περιπλέοντας στις Ιταλικές ακτές , το πλούσιο πρωϊνό ( 2 αυγά μάτια με πολλά κομμάτια μπάιηκον , ψωμί, μαρμελάδα , πορτοκαλάδα και καφέ ) μας κράτησε στα πόδια μας μέχρι να φτάσουμε στην Villa san giovani , αργά το απόγευμα , αφού περάσαμε απο μια πανέμορφη διαδρομή , απο το Rossano έως και την Cosenza με συνεχή βροχή για περισσότερο απο δυο ώρες , μέσα σε ένα πανέμορφο δάσος , με πεσμένα φύλλα στο χώμα και άλλα βουκολικά θεάματα .

Απο το ξενοδοχείο στην Villa san giovani βλέπουμε την Σικελία απέναντι . Τρομερή θέα , αυτό που μας το χαλάει λίγο είναι η ηχορύπανση απο γειτονικό λούνα πάρκ .
Τον Φόβο για την πολυθρύλητη Σικελία και γενικότερα την Νότια Ιταλία , διαδέχτηκε το ανέλπιστο της ασφάλειας . Ασφάλεια και άνεση για όλες τις ημέρες παραμονής μας , ακόμη και στους κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους η μηχανή παρέμενε έξω στο πεζοδρόμιο φορτωμένη, ούτε καν σε πάρκινκ έτσι απλά και ποτέ κανείς δεν πείραξε τίποτα . Τελικά η Μαφία έχει με αποδοτικότερα πράγματα να ασχοληθεί , όπως το εμπόριο τσιγάρων που ανθεί στο Ιόνιο και το εμπόριο ναρκωτικών ουσιών που ανθεί παντού .
Η Σικελία , αλλά και ο νότος είναι πολύ ωραία εκτός της περιοχής Basilicata ( Brindesi - Lecce ) εκεί πρέπει να υπάρχουν κλεφτρόνια , μιας και για αυτή την περιοχή μας είχαν επιστήσει την προσοχή.
Απο τις καρτ ποστάλ που πάντα κατασκοπεύω παρατήρησα τα νησιά Eolie o Lipari σαν πολύ ωραίο προορισμό .

Τρομερή Pizza αχτύπητη , μοναδική και τέλεια μόνο στον Calvino στην Nuzzio Nasi 77 , κοντά στον καθεδρικό στο κέντρο του Trapani (Τρινακρία) . Ο πολύ φιλόξενος ξενοδόχος έβαλε το ΚΤΜ στην αποθήκη των τροφίμων, δίπλα στα μαρούλια, ύστερα μου έκανε κράτηση θέσης στην πιτσαρία μιας και γεμίζει ασφυκτικά κάθε βράδυ και στο τέλος θέλησε να μας πάει και με το αυτοκινητό του για να μην χαθούμε, τον ευχαριστήσαμε και πήγαμε με τα πόδια για να φωτογραφίσω και την πόλη. Στον Calvino ανέφερα απλά " Segnior Moraiti " ήταν αρκετά για να οδηγηθούμε σε μια υπόγεια δαιδαλώδη αίθουσα με πολλά χώλ , εκεί λίγο αργότερα καταβροχθίσαμε μια τεράστια Pizza την καλλύτερη που έχουμε φάει ποτέ, σερβιρισμένη πάνω σε ψάθινη θήκη.

Το επόμενο πρωϊ πέρνουμε το καράβι για Τύνιδα, μία εβδομάδα μετά βρεθήκαμε και πάλι στο Trapani.
Taormina - Η μοναδική θέα απο το Teatro Greco, αγναντεύοντας την ΑΙΤΝΑ να καπνίζει

Η Σικελία είναι απο μόνη της τόπος προορισμού , η Taormina (Ταυρομένιο) είναι ίσως το ομορφότερο σημείο της για να αράξεις κανείς αρκετές ημέρες , το Ελληνικό θέατρο που υπάρχει στην πόλη ο ταξιδιωτικός οδηγός Lonely Planet το έχει κατατάξει στα High Lights , ενώ ο Γκαίτε είχε γράψει οτι πρέπει κάποιος πριν φύγει απο αυτή την ζωή πρέπει να το δεί οπωσδήποτε .
Η Σύγχρονη Σικελία , διαπερνιέται απο την Autostrada με αμέτρητες χαραδργέφυρες , κοιλαδογέφυρες και τούννελ , όλα αυτά με μηδενικό σχεδόν κόστος πλήρωσα μόλις 10.000 λιρέτες ( 1.700 δρχ. ) .
Φήμες περί κλοπών κ.λ.π. είναι στη σφαίρα της φαντασίας, 10 ημέρες κυκλοφορούσα φορτωμένος σαν τουρίστας, ούτε χταπόδι δεν έχασα παρ' ότι ήμουνα πολύ εύκολος στόχος.
una fazza una razza, αλληλο-καταλαβαινόμαστε απόλυτα.
Στίς Συρακούσες θυμηθείτε το Hotel Gutkowski (Lungomare Vittorini 26 http://www.guthotel.it/) , ιδιοκτήτρια με απίστευτο γούστο ακόμη και στην κουζίνα.
Εννοείται ότι Συρακούσες - Siracusa και Ταυρομένιο - Taormina , θα μείνετε τουλάχιστον για 1-2 ημέρες.

27 ΑΙΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ
Δεν πάσχω απο μεγαλοϊδεατισμό, οι Ιταλοί όμως όπου και αν γυρίσεις το μάτι βλέπεις επιγραφές Magna Grecia και την θάλασσα στα Ανατολικά δεν την λένε Αδριατική αλλά mare Ionio, τα δε αρχαία μας (συγχωρήστε μου το μας) συντηρούνται άψογα απο αυτούς.
Εδω τελικά στην Σικελία χόρτασα Ελλάδα.
Πολύ εύκολα έρχεται κάποιος, πολύ δύσκολα ξεχνάει.

Απο τα μέσα του 8ου αι. ώς τον 5ο αι. π.Χ. , πολυάριθμα αποικιακά κέντρα που απλώνονται απο την Μαύρη Θάλασσα ώς την Ναύκρατη της Αιγύπτου ( περιοχή στις εκβολές του Νείλου ) , ιδρύονται απο Ελληνικές πόλεις .
Η Ανάγκη για νέα πλουσιότερα εδάφη ανάγκασε τους προγόνους μας , στην ίδρυση και ανάπτυξη των αποικιών , με προτίμηση μάλιστα στα μέρη που γειτνίαζαν με την Ελλάδα .
Σήμερα πολυάριθμοι Ναοί , Θέατρα , Τείχη , Ακροπόλεις , Δημόσια κτήρια και μνημεία τέχνης , σώζονται στην Νότιο Ιταλία .
Μια Νότιο Ιταλία , που ευτυχώς η Ρωμαϊκή συνέχεια είδε ώς κληρονομιά τον Ελληνικό πολιτισμό , και προσπάθησε να τον συνεχίσει .
Η Καταστροφή ήρθε πολλούς αιώνες μετά , απο πλήθη φανατικών , ομόθρησκων και αλλόθρησκων .

Μερικές απο τις αποικίες μας στην Νότιο Ιταλία και στην Σικελία, Ακράγας-Agricento, Γέλα-Gela, Εγεστα-Segesta, Ελωρος-Eloro, Εύβοια-Eubati, Μεσσήνη-Messina, Ιμέρα -Imera, Κατάνη -Catania ,Κρότωνας -Crotone, Κυμη -Cuma, Λίπαρες-Eolie ο Lipari, Λοκροί -Lokri
Ματερα -Matera, Μεταπόντιο-Metaponto, Μίρτο -Mirto, Μοργάντιο -Morgantina,
Μύλαι-Milazzo, Νάξος-Giardini Naxos, Νέα πόλη - Napoli, Πολίχωρο -Policoro, Ποσειδωνία-Paestrum, Ρήγιο-Reggio di Calabria, Σελινούντας-Selinuntas, Συρακούσσες -Siracusa, Τάρας -Taranto , Ταυρομένιο-Taormina, Τρικέριον -Trapani , Τύνδαρίς -Tindaris

Μετά το πέρασμα της Σικελίας απο το στενό της Σκύλας και της Χάρυβδης (περίπου 20 λεπτά με το φέρυ) κατά τον Ομηρο , ή απο το στενό της Messina - Villa San Giovanni κατά τους σύγχρονους ( παραδίπλα υπάρχει χωριό με το όνομα Scilla ) με τα ζωντανά και πολύ δυνατά ρεύματα , κάτι που διακρίνεται απο πολύ μακριά , βγήκαμε πάλι στην καλαβρία , επαρχία οπου υπάρχει και το καλύτερα σωζμένο ελληνόφωνο στοιχείο .

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΗΧΟΙ 27 ΑΙΩΝΩΝ

Εκτός των πολυάριθμων Ναών , Θεάτρων , Τειχών και Ακροπόλεων , άλλο ένα απομεινάρι του 27χρόνου Ελληνισμού στάθηκε αλώβητο στο πέρασμα των αιώνων .
Η Δωρική Γλώσα .
Πέρασε τόσες αντιξοότητες , μέχρι και η ενδογαμία επιτρέπονταν , (μια τακτική που βοηθούσε η περιουσία να μην πηγαίνει σε ξένα χέρια ) σκεπάζονταν όμως απο το αίσθημα της διαφορετικότητας απο τους υπόλοιπους λατίνους .
Μέχρι τον 14ο αι. μ.Χ. μεγάλες περιοχές της Νότιας Ιταλίας έχουν σαν κύρια γλώσσα τα Ελληνικά .
Μέχρι και το 1573 είχαν ορθόδοξη λειτουργία ( Βούας - Bova ) .
Μέχρι το 1980 έβρισκες μερικούς , για να ακούσεις την Δωρική .
Χρόνο με τον χρόνο πεθαίνουν και οι τελευταίοι γέροντες , έτσι και αλλιώς οι νέοι έχουν προ πολλού εγκαταλείψη την χερσόνησο του Σαλέντο και τα απόκρημνα βουνά του Ασπρομόντε .
Τυχερά χωριά όπως ο Γιαλός του Βούα ( Bova Marina ) , έχουν δρόμους , έτσι δεν αποκόπηκαν ποτέ , και έμεινε πληθυσμός , σήμερα φιλοξενεί και το Ινστιτούτο Ελληνόφωνων σπουδών , που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του .

Αλλα άτυχα χωριά , όπως το Γκαλιτσιανό , πέτυχαν μόλις το 1985 την υδροδότηση , ενω μέχρι και το 1986 δεν υπήρχε δρόμος για την προσέγγιση του !!!! . Ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο , μέχρι το 1950 οι κάτοικοι του , σχεδόν αγνοούσαν τα Ιταλικά .

Ολοι μας αργήσαμε να καταλάβουμε την Ελληνικότητα των τόπων αυτών , μόλις το 1820 o Γερμανός ιστορικός Κάρλ Βίτε, παρατηρεί ότι οι ντόπιοι έχουν πολλές λέξεις δωρικές , και μερικές βυζαντινές , και μόλις τα 20 - 30 τελευταία χρόνια , ενδιαφερθήκαμε , γνωρίσαμε , τραγουδήσαμε , αδερφοποιηθήκαμε και ταξιδέψαμε τους τόπους αυτούς .

Το 1979 σύμφωνα με έρευνα της ΕΟΚ , το κατα κεφαλήν εισόδημα των ελληνόφωνων του ασπρομόντε ήταν το χαμηλότερο σε όλη την κοινότητα .

Η Χερσόνησο του Σαλέντο επέτρεψε περισσότερο την διατήρηση των Αρχαιο-Ελληνικών , μιας και σαν πιο εύφορη περιοχή , οι κάτοικοι ήταν πιο εύκολο να μείνουν στον τόπο τους , παρά να ξενιτευτούν .
Ακόμη και έτσι όμως πολύ λίγοι είναι αυτοί που μιλάνε τα Γκρεκoσαλεντίνικα.

Αν και το σήμερα απογοητεύει στα ελληνόφωνα χωριά , απολαυσέ το….
Η αξία του σήμερα είναι εξίσου σημαντική με εκείνη του χθές .

Τα Γκρεκάνικα στο Ασπρομόντε μετά το 1970 τα ομιλούσαν μόνο στο :
BOVA - Βούας
BOVA MARINA-Γιαλός του Βούα
GALLICIANO - Kαλιτσιανό
CHORIO DI RIGHOUDI - Χωριό του ριχουδίου
Η Επόμενη επαρχία που φιλοξενεί εδώ και 27 αιώνες Ελληνόφωνο πληθυσμό είναι αρκετά νότια του Brindisi περίπου 80 χλμ. .
Τα Γκρεκοσαλεντίνικα στο Σαλέντο μετά το τα ομιλούσαν μόνο στα :
KALIMERA -Καλημέρα
MARTANO -( Α ) Μαρτάνω
CASTRINIANO DEI GRECI -Καστράκι των Ελλήνων
MARTINIANO , TZOLINO , SOLETO
STERNATIA -Στερνό
MELPINIANO -Μελπωμένη

1 σχόλιο: